Habitatrichtlijn

Aan de basis van de actuele stikstofproblematiek staat de Habitatrichtlijn van de Europese Unie (Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna). Deze richtlijn beoogt bij te dragen aan het waarborgen van de biologische diversiteit in de lidstaten door bescherming van habitats en soorten die van Europees belang zijn. De bescherming van soorten uit de bijlagen IV en V van de richtlijn en de aanwijzing van beschermde gebieden voor soorten uit bijlage II zijn opgenomen in de Wet natuurbescherming.

Voor soorten van Bijlage II die geregeld in ons land voorkomen, moet Nederland beschermde gebieden aanwijzen. Sommige soorten zijn prioritair.

Voor soorten van bijlage IV en hun voortplantings- of rustplaatsen moet Nederland beschermingsmaatregelen treffen als ons land tot het natuurlijke verspreidingsgebied behoort. Voor soorten van Bijlage V kunnen de lidstaten, indien nodig, maatregelen nemen om te zorgen dat het aan de natuur onttrekken en de exploitatie van deze soorten niet ten koste gaat van hun behoud.

In de database bij de Habitatrichtlijn zijn alleen de soorten opgenomen die na 1900 in het wild in Nederland zijn waargenomen.

Samengevat: de richtlijn verplicht elk EU-land om bedreigde planten en dieren te beschermen om zo de biodiversiteit in stand te houden. Zo moeten bijvoorbeeld worden voorkomen dat in een natuurgebied de bloemen en insecten verdwijnen en steeds meer gras groeit, zoals op Nederlandse heidegebieden.

• Links: Habitatrichtlijn van de Europese Unie
• Afbeelding: Natuurgebied Botshol, provincie Utrecht (© Provincie Utrecht).
• Laatst bijgewerkt: 23-10-2019.