Industriële productie van materiaalarme gebouwen, die bovendien makkelijk te demonteren en te hergebruiken zijn, kan bijdragen aan een lagere milieubelasting. Maar de primaire productie van metalen kost veel energie en dit weegt door in de zogeheten CO2-footprint van het materiaal. Daardoor valt een vergelijking in bijvoorbeeld Greencalc niet altijd in het voordeel uit van een licht vloersysteem.

De Nederlandse beoordelingsmethodes om de milieubelasting van gebouwen te bepalen, werken echter met verouderde gegevens. Er wordt bijvoorbeeld geen rekening mee gehouden, dat 50 procent van de stalen bouwproducten worden hergebruikt en dat door grootschalige toepassing van elektro-ovens bijna 100 procent wordt gerecycled. De CO2-footprint van constructiestaal is daardoor erg laag geworden. Ook is aanpasbaarheid (flexibiliteit) onvoldoende in milieuvergelijkingen opgenomen. Gebouwen met een skeletconstructie bieden perspectief op aanzienlijke milieubesparingen in alle fasen van hun levensduur: vanaf de productie van de bouwdelen tot en met demontage of hergebruik. Het Dutch Green Building Council werkt er aan om de mate van gebruikersflexibiliteit in de internationaal gangbare beoordelingsmethode BREEAM in te bouwen.

Meer over de duurzaamheid van staal is te vinden op de pagina duurzaam.