Stikstofcrisis
Sinds kort kent Nederland de ‘stikstofcrisis’, als gevolg van het stilleggen van vergunningaanvragen voor naar schatting 18.000 bouw- en infrastructurele projecten binnen de landsgrenzen. Volgens bouwbedrijven komen hierdoor 27.000 banen te vervallen of op de tocht te staan, waardoor inmiddels ook al wordt gesproken van een ‘bouwcrisis’.
Bij de stikstofcrisis draait ’t om het vrijkomen en de neerslag (depositie) in of bij natuurgebieden van reactieve verbindingen van stikstof, te weten ammoniak (NH3), nitraten en sommige stikstofoxiden (NOx). Stikstofoxiden ontstaan bij verbrandingsprocessen zoals in motoren van auto’s. Ammoniak komt voornamelijk vrij uit mest dat de boer over het land uitrijdt. Een te hoge concentratie van dergelijke stikstofverbindingen leidt tot verschraling van de natuur en aantasting van de biodiversiteit.
De crisis vloeit voort uit de uitspraken (op 29 mei 2019) van de afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State ten aanzien van het Programma Aanpak Stikstof (PAS) van de Rijksoverheid. Volgens de Raad van State mag het PAS niet worden gebruikt voor het verlenen van vergunningen aan (bouw)activiteiten die extra neerslag van stikstofverbindingen in Natura 2000-gebieden veroorzaken. Direct gevolg is dat op basis van PAS niet langer bouwvergunningen mogen worden verleend.
Het PAS stelde als regel dat een project of activiteit bij een Natura 2000-gebied is toegestaan als per jaar en per hectare de stikstofneerslag niet meer dan 0,05 mol (zo’n 0,7 gram) bedraagt. De Raad verklaart echter dat, gelet op de Europese wetgeving (Habitatrichtlijn), het systeem met drempelwaarde juridisch onvoldoende is onderbouwd, omdat geen rekening is gehouden met de cumulatieve effecten van stikstof-producerende activiteiten.
Anders gezegd: de drempelwaarde is nul, de neerslag moet nihil zijn.
- Infographic: Cobouw.
- Laatst bijgewerkt: 23-10-2019.